Η άλλη άποψη για τα μαύρα σφραγίσματα

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική ,τεύχος 54, σελίδα 66 ,στήλη Επιστολές

Αξιότιμοι κύριοι

Με αφορμή το άρθρο που αφορά το ΄΄ ποιους κινδύνους προκαλούν τα μαύρα σφραγίσματα ΄΄ που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό σας ΄΄ Ομοιοπαθητική Ιατρική ΄΄ τεύχος 53 σελίδα 14 θα ήθελα να κάνω κάποιες επισημάνσεις όσων αφορούν το επίμαχο αυτό θέμα που ταλαιπωρεί την οδοντιατρική επιστήμη από το 1856 μέχρι σήμερα.
Την πλήρη ανάπτυξη του θέματος μπορείτε να την διαβάσετε στο www.kalliadas.com Κλασική ομοιοπαθητική και- οδοντική χειρουργική - Αμάλγαμα - Οδοντιατρικό Αμάλγαμα . Που είναι ο μύθος και που η αλήθεια ;
Επειδή στο άρθρο έγιναν αναφορές και σε κλασικά ομοιοπαθητικά φάρμακα θα ήθελα να διευκρινίσω προς ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού τα εξής .
Η κλασσική ομοιοπαθητική ,αυτή δηλαδή που ίδρυσε ο Ιπποκράτης, θεμελίωσε ο Χάννεμαν , ανάδειξε ο Γ. Βυθούλκας είναι επιστήμη πολυπλοκότητας πολύ καλά θεμελιωμένη , με νόμους , αρχές , και κυρίως επιστημονική μεθοδολογία.
Το Οδοντιατρικό αμάλγαμα, είναι κράμα του καθαρού υδραργύρου με άργυρο, κασσίτερο , χαλκό, ψευδάργυρο ή και με άλλα μέταλλα.
Αποτελεί τη στερεοποίηση του υδραργύρου σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Η σύνδεση του με τα υπόλοιπα μέταλλα γίνεται με ιοντικό δεσμό (Κ.Μανωλκίδης–Κ.Μπέζας,1969) . Έτσι η σύνδεση είναι ασταθής ,άρα και η αποσύνδεση σχετικά εύκολη. Η ημιζωή όμως του υδραργύρου για τον οργανισμό είναι περίπου 70 ημέρες και απεκκρίνεται αργά από το σώμα κατά τη διάρκεια αρκετών μηνών. (Θ .Κουιμτζή, Κ. Σαµαρά – Κωνσταντίνου,1998).
Επειδή γράφτηκε ότι ……Ο ασθενής μετά την αφαίρεση του αμαλγάματος βρίσκεται σε ειδική ομοιοπαθητική αγωγή ……για να απομακρυνθεί ο υδράργυρος από τον οργανισμό του και ότι η αγωγή αυτή διαρκεί 3 μήνες κλπ. θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι κλασικά ομοιοπαθητικά φάρμακα για να απομακρυνθεί ο υδράργυρος από τον οργανισμό δεν υπάρχουν . Τα φάρμακα που συστήνονται όπως το Mercurius solubilis , το dental amalgam (καινούργιο ?),το solidago ,το taraxacum κλπ. με σκοπό την απομάκρυνση του υδραργύρου και των άλλων μετάλλων από τον οργανισμό όπως και για τον καθαρισμό του ήπατος , των νεφρών κλπ. δεν γνωρίζουμε αν έχουν τέτοιες ιδιότητες. Επομένως οι συστάσεις που αφορούν ομοιοπαθητικά φάρμακα με αυτές τις ιδιότητες είναι αυθαίρετες.
Αντίθετα με τα προηγούμενα υπάρχουν ομοιοπαθητικά φάρμακα που έχουν αποδειχθεί ότι αντιμετωπίζουν τις βλαπτικές συνέπειες ( συμπτώματα ) μετά από κατάχρηση υδραργύρου στα διάφορα υποσυστήματα του οργανισμού. Οι συνέπειες αυτές όταν και όποτε αν εμφανισθούν, εμφανίζονται με τη μορφή συμπτωμάτων που είναι εν πολλής αποτυπωμένα επίσης στο Συμπτωματολόγιο .
Είναι γεγονός ότι πέρα από το όριο ανοχής του οργανισμού στο οποιοδήποτε υλικό , συνεπώς και στον υδράργυρο ,ο οργανισμός θα αρχίσει να δίνει συμπτώματα από διάφορα υποσυστήματα του τα οποία απαιτούν το φάρμακο που στα provings έχει δώσει όμοια συμπτώματα ή έχουν θεραπευτεί από αυτό .
Μια τέτοια ποικιλία συμπτωμάτων είναι αποτυπωμένη στο Συμπτωματολόγιο, όπως και τα φάρμακα που καλούνται να τα θεραπεύσουν. Τα αποδεδειγμένα αυτά συμπτώματα μέχρι τώρα είναι 51 σε όλα τα υποσυστήματα του οργανισμού τα δε ομοιοπαθητικά φάρμακα που τα καλύπτουν είναι από 1-23.Εξ αυτών το Mercurius solubilis για παράδειγμα, καλύπτει μοναδικά το σύμπτωμα…… Στόμα, Γεύση ,οσμή υδραργύρου……. Αυτό σημαίνει πως το Mercurius solubilis μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σαν ομοιοπαθητικό φάρμακο μόνο όταν έχουμε αυτή την μεταλλική γεύση στο στόμα και αφού συνυπολογιστούν και άλλα σύμφωνα με το φάρμακο συμπτώματα του ασθενούς . Αντίθετα αν ένας ασθενής παρουσιάσει κατάθλιψη μετά από εμφράξεις αμαλγάματος χωρίς κανένα άλλο λόγο ή κάποιο μέλος από το ιατρικό προσωπικό του οδοντιατρείου που παρασκευάζει αμάλγαμα παρουσιάσει το ίδιο σύμπτωμα τότε θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η συμπτωματολογία αυτή πιθανόν να οφείλεται στο υλικό αυτό μιας και υπάρχει αντίστοιχη αναφορά στο Συμπτωματολόγιο και τα φάρμακα που την καλύπτουν προς το παρόν είναι το Aur-mur, Aur., Hep. Nitr-acid, Staph..
Επομένως για τους παραπάνω λόγους μετά την αφαίρεση παλαιών εμφράξεων κανένα κλασικό ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν θα πρέπει να παίρνουν οι ασθενείς ,εκτός αν υπάρχουν συμπτώματα που να δικαιολογούν τη λήψη του.
Ένα σύμπτωμα ή και ακόμα περισσότερο μια πάθηση είναι αποτέλεσμα πολλών συμπαραγόντων που αλληλεπιδρούν .Επομένως η προσέγγιση της ΄΄ επιστημονικής αλήθειας ΄΄ απαιτεί άλλα εργαλεία και κυρίως άλλο τρόπο σκέψης .
Ο τρόπος αυτός για οδοντιάτρους-γιατρούς μέχρι στιγμής δεν διδάσκεται πουθενά αλλού παρά μόνο στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα ΄΄Ολιστικά θεραπευτικά συστήματα –κλασσική ομοιοπαθητική ΄΄ του Πανεπιστημίου του Αιγαίου όπου μεταξύ άλλων μαθήματα όπως η Συστημική Σκέψη –Θεωρία ή η Διαχείριση της πληροφορίας κλπ. μπορούν να εισαγάγουν τον θεράποντα( οδοντίατρο –γιατρό ) σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης έτσι ώστε να μπορεί να προσεγγίζει την πολύπλοκη πραγματικότητα αντικειμενικά και όχι υποκειμενικά Έτσι μόνο μπορεί να προσπερνιέται πραγματικά ο όποιος εμπειρισμός και η ανακρίβεια στην πληροφορία στον ευαίσθητο χώρο της υγείας .